Inspectie laks tegen kwakzalverij in de diergeneeskunde

[Stigter]

Zieke dieren en hun eigenaren moeten worden beschermd tegen kwakzalverij en alternatieve genezers zonder dierenartsendiploma.

Tegen kwakzalvers die dieren behandelen wordt onvoldoende opgetreden.
Op 10 februari jl. verscheen een bericht in de media over veroordeling door de rechtbank in Zwolle na een mislukte handoplegging bij een kat. Eiseres deed een geslaagd beroep op de garantiebepaling in het contract en de vordering tot terugbetaling van de door eiseres aan behandelaar betaalde 16.200 euro werd in zijn geheel toegewezen. Er werd helaas geen opmerking gemaakt over het onbevoegd uitoefenen van de diergeneeskunde door deze behandelaar.

Het diagnosticeren en behandelen van dierziekten is volgens de Wet op de Uitoefening van de Diergeneeskunde (WUD) voorbehouden aan dierenartsen. Een veroordeling wegens het onbevoegd uitoefenen van de diergeneeskunde was ook op zijn plaats geweest. De Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde (KNMvD), de beroepsvereniging van dierenartsen in Nederland, is ontstemd dat de nieuwe Voedsel en Waren Autoriteit hier niet strenger optreedt.

Het wordt hoog tijd dat de wet beter wordt gehandhaafd. Zieke dieren en hun eigenaren moeten worden beschermd tegen kwakzalverij en alternatieve genezers zonder dierenartsendiploma.

Ondanks het feit dat zowel de Vereniging tegen de Kwakzalverij als de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde (KNMvD) bij het ministerie van EL&I herhaaldelijk bezwaar heeft gemaakt tegen zogenaamde veterinaire natuurgenezers, is het in Nederland mogelijk een opleiding veterinaire natuurgenezing te volgen. Deze opleiding is in strijd met de wet.

De KNMvD is van mening dat dierenartsen hun patiënten moeten behandelen volgens de principes van ”evidence based medicine”. Dat wil zeggen dat bij voorkeur onderzoek- en behandelmethoden moeten worden toegepast die gebaseerd zijn op gedegen wetenschappelijk onderzoek. Voor sommige reguliere behandelmethoden is het wetenschappelijk bewijs beperkt. In die gevallen zal een dierenarts de keuze voor een behandelwijze moeten baseren op de best beschikbare wetenschappelijke gegevens en de opinie van experts in het vakgebied.

Bron Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde